niedoczynność tarczycy
Encyklopedia PWN
schorzenie wywołane niedostateczną ilością hormonów tarczycy;
leki stosowane w leczeniu substytucyjnym niedoczynności tarczycy;
stan chorobowy wywołany niedoborem hormonów przysadki w wyniku jej uszkodzenia;
tarczyca, gruczoł tarczowy,
gruczoł dokrewny kręgowców, którego komórki mają zdolność do wychwytywania jodu i produkowania hormonów: trijodotyroniny, tyroksyny i kalcytoniny;
przewlekła choroba tarczycy o charakterze autoimmunologicznym;
jod, I, iodum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 53;
